www.xantiaforum.nl

Dit heeft vast wel ergens ook in het oude forum gestaan. En om Henk zijn wonderschone Xantiarode Xantiadraadje niet te vervuilen, begin ik hier maar even opnieuw:

'66 - '67
B.j. ’59 2CV AZ. Rampenplan. Niet vooruit te branden en met ijzerdraadjes bij elkaar gehouden.
'67 - '70
B.j. ’58 Opel Rekord P1. Je had geen last van wegligging, want die had hij niet. Ongeleide starre achteras met bladveren.
'71 - '76
B.j. ’70 Renault R4 Export. Erfenis van m’n ouwe heer. Briljant concept. Maar als de aandrijfassen niet braken, moesten de remmen wel ontroest en losgeslagen worden, of zakte je door de stoelen.
'76 - '79
B.j. ’74 GSpecial Break 1222 cm3. Eindelijk een echte auto. Helaas was de kwaliteit niet veel beter. Na 100 000 km begonnen GSen uit elkaar te vallen.
'79 - '85
B.j. ’79 GSpecial Break 1129 cm3. Mijn eerste nieuwkoop, maar dat was eens maar nooit meer. Na 1,5 jaar vielen de gaten al in de motorkap. Waarschijnlijk een partijtje AlfaSud staal.
'85 - '90
B.j. ’83 BX 1,4 E. Lekkere ruime en lichte auto met prima wegligging. Kwaliteit nog steeds zwak.
'90 - '94
B.j. ’90 Renault R19 GTS. Door mijn baas verplicht over te nemen als leasebak van een vertrekkende collega. Nuttige auto, maar geen karakter en ziel.
'94 - '97
B.j. ‘94 BX 1,6 TGI Break. Leasebak. Fijne ruime auto, maar rond 120 000 km ging er weer van alles mis.
'97 - '10
B.j. ’97 Xantia 1,8i SX 8V Break. Leasebak, in ’00 privé overgenomen. Na 1 ton op de teller nog geen rammeltje en geen spatje roest. Wat een verademing. Met 3 ton idem. Na 12 jr. en 3,2 ton krijg je toch wel een speciale verhouding met zo’n bak.
'09 - heden
B.j. ‘00 Xantia 3,0i V6/24V Exclusive Break. Wat een kanon.

En dan natuurlijk de 2-wielers
'62 - '64
B.j. '58 NSU Quickly. Met 1 kW en 2 versnellingen had je een vliegende start, maar daarna was de fut er helemaal uit. Met goed fatsoen kan je maar 2 jaar in je leven op zo'n kreng rijden vind ik.
'64 - '65
B.j. '54 Zündapp Bella R200. Prettige voetschakeling, wel tamelijk lui en hij liep regelmatig vast.
'65 - '66
B.j. '60 Heinkel Tourist 103A-1. De Rolls-Royce onder de scooters. Jammer van de stuurschakeling.
'74 - heden
B.j. '65 Vespa Sprint 150. Fun, maar levensgevaarlijk.

Adri

Die Heinkel komt me bekend voor, heb ik rijles op gehad voor A.
De stuurschakeling was idd een ramp, de 2 was amper te vinden.
Advies van de instructeur "Snel doortrekken in 1 en dan gelijk naar 3, dat ziet de examinator toch niet"
En aldus geschiedde.

Ik heb er ook een gehad, ben er zelfs twee keer mee op vakantie geweest naar Italië.
De tweede keer met m'n toenmalige vriendin achterop de buddy, en ook nog de nodige kampeerbagage, onder andere over de Großglockner Hochalpenstraße.

In die jaren onderhield ik 'm zelf, daarbij hoorde ook het goed afstellen van de versnelling. Op die manier had ik geen enkele moeite met het schakelen, ook niet op die lange en best zware ritten.

Mijn Heinkel was nog het eerste type, waarbij de motor zonder tussenrubbers aan het chassis gebout zat. Dat gaf wat extra trillingen, op het voetenplateau had ik dan ook een dempingsmat gemaakt. Dat scheelde een stuk.
Voordeel van die uitvoering was dat hij strakker stuurde dan de latere, met rubber dempers in de ophanging.

Groet.
JW

Opvallend bij Adri's verhaal: na een serie citroën-rampbakken toch blijven aanklampen tot aan de zalige Xantia. Wat zou hij doen als het afscheid ervan zich aandient?

....dan neemt hij mijn C5 V6 Break over

Groet,
JW

LOL, we hebben het hier al eens eerder over gehad.
Qua degelijkheid doet de Xantia zeker niet onder voor de C5 (het tegendeel durf ik eigenlijk niet goed te beweren), dus ik hoop van ganser harte dat ik nog vele jaren deze ideale auto kan berijden.
Dat gezegd hebbende, qua formaat was mijn ideale auto de BX. Dus zowel de Xantia en zeker de C5, vind ik te groot. Ideaal is een zo compact mogelijke auto waar vakantiebagage en zonder veel poespas een ongedemonteerde fiets achterin past. En over het uiterlijk van de BX Break zullen we het maar niet hebben .

Adri

Ik vrees het ergste sinds Adri het woord Tesla heeft laten vallen.

Tja, toen ik 14 jaar geleden, na mijn pensioen, eindelijk eens een auto wilde berijden met voldoende vermogen, had ik eigenlijk een P 928 op het oog. De mooiste "sport"wagen ooit gebouwd. Maar het was één van de eerste auto's met veel elektronika, dus ik was bang dat ik daarop zou leeglopen. De V6 Xant vond (en vind) ik een aardig compromis. En ik heb nog steeds een voldaan gevoel bij de wetenschap (en bij de actie!) dat er 140 kW onder de rechtervoet zit.
Maar het bezit van zo'n 3 uit Californië is toch wel een hele tempting (sorry, weet zo gauw geen goed NL woord) gedachte.

Adri

Een heel verleidelijke gedachte?

Ik moet bekennen dat ik nog niet zo veel in Tesla’s gereden heb. Ik heb één keer meegereden in een hele vroege Model S. Tsja, dat vermogen van een Tesla is natuurlijk iets waar ik wel aan zou kunnen wennen . Voor de rest viel die me eigenlijk een beetje tegen, maar het was dan ook nog eentje uit de tijd dat Tesla nog wel fikse kwaliteitsproblemen had. Eigenlijk heb ik geen idee of die inmiddels zijn verholpen.

Breeze wrote: ↑Sun Nov 29, 2020 8:21 pm Maar het bezit van zo'n 3 uit Californië is toch wel een hele tempting (sorry, weet zo gauw geen goed NL woord) gedachte.

Adri

Verleidend?
Wat de afmetingen betreft: zo'n Tesla 3 heeft globaal dezelfde afmetingen als een Xantia en is dus ook te groot?
Het enige moment waarop ik geconfronteerd word met de afmetingen van de Xantia (en dan vooral de breedte) is als ie schuin achteruit zijn box in gaat, dan heb ik aan weerszijden bij de spiegels maar zo'n 2cm speling.
Kennelijk zijn sinds de sixties toen die boxen gebouwd werden de auto's behoorlijk breder geworden en dan is naar huidige begrippen de Xantia al geen brede auto meer, tegenwoordig is 2 meter geen uitzondering.
Voor Adri dus geen probleem omdat de V6 altijd buiten staat.