Sommigen schijnen te denken dat ik een stille dood gestorven ben maar niets is minder waar.
In april is de Xantia weer vrolijk voor de volle 14 maanden door de APK gerold, daarna volgden de beide 106-1.6-automaatjes waarvan 1 een geduchte "katalysatorvreter" is maar ook die zijn weer goedgekeurd.
De blauwe 1.0 moet nog in augustus maar die komt er sowieso door zonder dat ik ergens naar hoef te kijken.
Nu dus weer lekker druk met mijn ID19, hij heeft zowaar al weer enkele kilometers op de weg gereden maar er zijn nog wel een paar aandachtspuntjes, zoals de achterste krukaskeerring.
Omdat je daar domweg niet bij kan met de motor in situ heb ik die er maar eens uitgetakeld, viel me nog best tegen zoveel als er los moet.
De startmotor heeft ook wat aandacht nodig dus die is nu tenminste ook bereikbaar, hetzelfde geldt voor de remklauwen, die zitten behoorlijk vast en in de auto kom je er eigenlijk niet goed bij.
Groet Henk
, heerlijk toch die volledige zelfredzaamheid. Toen mijn vader nog leefde en we de klusruimte nog hadden in een loods was het ook zo fantastisch. Brug, dikke compressor, bandenapparatuur, lasapparatuur, alleen die pers ontbrak 
, maar een vriend had er wel 1 en als het nodig was reden we daar even heen 
